Sól og haglél...

...það hefur nú nokkrum sinnum gerst heima á Fróni að það bresti á haglél í júní. Ég minnist þess að vera að gróðursetja rósir í einhverri sumarvinnunni og fá yfir mig haglélsdembuna...en þá hefur nú hitastigið yfirleitt verið í samræmi við haglélið. Hér í Edinborg eru núna ca. 15 og hálf gráða og glittir í bláan himinn inn á milli hvítra skýjanna...ekki beint líklegt að fá yfir sig haglél. En rétt í þessu var nú samt að klárast slík demba, með nokkuð stórum élum...ja hérna hér, skrýtið veðurfar.

Annars er ég alveg farin að sjá kaldhæðnina í veðrinu hér. Síðasta sumar heima á Íslandi var vægast sagt ömurlegt (er nokkur búin að gleyma því??) og það var eitt af því sem gerði ákvarðanatökuna um brottflutninga léttari. Nú finnst mér eins og veðurguðirnir séu aðeins að núa mér því um nasir og sýna mér að grasið er ekki alltaf grænna hinu meginn við lækinn...því veðrið hér hefur verið frekar leiðinlegt undanfarið. Einhvers staðar hefur pöntunin mín um "Geggjað útlandaveðurs sumar" farið á flakk í kerfinu hjá þeim. Það verður samt að segjast að þegar sólardagarnir koma eru þeir ansi heitir og góðir...

Nóg um veðrið...Af okkur er bara allt fínt að frétta og hlutirnir í svona nokkuð réttum farveg. Stubbur er farinn aftur á leikskólann eftir viku inniveru...þeir feðgar voru komnir með cabin-fever á háu stigi undir lokin. Við höfum verið dugleg að social-læsa undanfarið (að hugsa sé, félagsbælda fólkið!). Við fórum á 17. júní hjá Íslendingafélaginu og áttum þar mjög góðan dag. Á síðasta sunnudag buðum við heim í afmælisveislu fyrir stubb og þar komu þrjár íslenskar prinessur til að fagna með prinsinum og hann var að vonum kátur með daginn. Í gærkvöldi buðu Rósa, Biggi og Bjarnheiður okkur í mat til sín og dagskráin átti að vera á þessa leið: matur, súkkulaðigosbrunnur og spil....en við komumst aldrei lengra en í súkkulaðigosbrunninn! Við festumst algerlega þar við að dýfa ávöxtum í gómsætt súkkulaðið og spilið fór ekki einu sinni upp úr pokanum ;)

Ég hef líka eitthvað verið að dunda mér við að hitta skólafélagana inn á milli skrifta. Kínverska vinkona mín bauð mér til sín í kvöldmat og eldaði hún fyrir mig fínindis kínverskan mat. Það var skemmtileg upplifun að koma til hennar því hún býr í háskólahúsnæði þar sem hver hefur sér herbergi en sameiginlegt eldhús og stofu með öðrum. Á hæðinni hennar búa 7 kínverskar og ein frá Kóreu og þær voru flestar að elda eitthvað gómsæti þegar ég kom þangað...mjög gaman að fylgjast með þeim og auðvitað fékk ég að smakka hitt og þetta :P

Á mánudaginn fór ég með nokkrum úr skólanum á pubquiz. Þetta fyrirbæri er nokkuð algengt, en þetta er spurningakeppni á pöbbinum þar sem fólk hópar sig saman og glímir við alls kyns spurningar og auðvitað vinningar í boði. Við unnum í þetta skiptið, hvítvínsflösku sem var náttúrulega stútað um leið...

Jæja...þetta er farið að hljóma eins og ég geri ekki annað en að skemmta mér og vanræki lærdóminn! Ég? Never !!!

Bestu kveðjur heim á Frón...þar sem ég er viss um að sólin er að bræða alla í fjarveru minni..njótið vel ;)

Sól og sæla...

Hér í borg var alveg yndislegt veður í gær, virðist ekki ætla að endurtaka sig í dag :/ En það er kannski bara eins gott þar sem ég á að vera að gera allt annað en að sóla mig og njóta veðurblíðunnar.

Það tók mig smástund að rífa mig upp úr frí-doðanum og sætta mig við að mín beið svaka doðranturinn The life of Muhammad, og það enginn smá doðrantur...vel yfir 700bls. En eftir að ég sætti mig við hið óumflýjanlega hefur þetta bara gengið vel og ég er næstum hálfnuð...get samt ekki sagt að þetta sé fyrirtaks-skemmtun, en skárra en ég hélt. Annars verð ég að viðurkenna að stressið er aðeins farið að læða sér inn, ekki nema tæpir þrír mánuðir í heimför og á þeim tíma finnst mér ég þurfa að klífa óklífanlegt fjall (öðru nafni: lokaritgerð). Akkúrat á þessum tímapunkti finnst mér ég ekkert vita hvað ég er að gera...eða fara að gera og er farið að finnast þetta hafa verið slæm hugmynd. Er of seint að hætta við ???

"Stuð"kveðjur úr borginni...

p.s. mér skilst að sólin skíni á Reykvíkinga í dag, frábært að heyra!

Forgarður himnaríkis...

....svoldið stórt upp í sig tekið, ég veit... en það hvarflaði að mér þegar ég gekk undir aldintrjánum og innan um allskyns lit blómstur á Amalfi ströndinni Þarna er hrikaleg náttúrufegurð, snarbrattir klettar og fjöll, og hvert sem augum leit mátti sjá sítrónur og appelsínur á tjánum. Fólkið var vinalegt, maturinn góður og veðrið nægilega hlýtt til að busla smá í sjónum en alls ekki of heitt...alger sæla. Hvað er hægt að biðja meira um, tja nema kannski ögn lengri tíma í þessari paradís ;)

Við dvöldum í viku í fínni íbúð sem við fundum á netinu. Íbúðin var staðsett rétt fyrir utan bæinn Massa Lubrense og ekki nema steinsnar frá Sorrento. Það var fínt að vera svona "út-í-sveit" en samt nálægt öllu og í kringum húsið var stór garður, með fyrrnefndum trjám og litlum eðlum sem eðlilega vöktu mikla athygli hjá stubbi.


Þessi vika nýtt til fullnustu og náðum við að skoða ansi mikið, enda mikið að sjá. Ég get ekki sagt að það hafi veitt mér unun að keyra þarna um, því umferðin er frekar leiðinleg (endalausar vespur sem spruttu fram á ólíklegustu stöðum) og ekki bætti úr að á þessum slóðum er flatlendi mjög lítið og vegunum er bókstaflega tyllt utan á klettana...ekki alveg fyrir viðkvæmar sálir ;) En við létum þetta ekki stoppa okkur (enda svo sem ekki margir í bílnum sem voru viðkvæmir fyrir þessu, hehe) og brunuðum um allt. Við gerðum okkur t.d. dagsferð til Napólí, sem vakti nú ekki mjög mikla lukku, borgin sú er frekar skítug og yfirfull(og þvílíkur fjöldi af vespum, heilu stórfjölskyldurnar að bruna um á einni vespu). Það var nú samt áhugavert að koma þangað og ef maður hefði meiri tíma má finna þarna margar gamlar kirkjur og minjar fyrri tíma. Aðra dagsferð fórum við til Pompeii, skoðuðum bæði rústirnar og svo nýju borgina, sem var bara ansi lífleg og skemmtileg.



Á Amalfi ströndinni er fullt af skemmtilegum litlum bæjum sem eru margir hverjir byggðir ansi þröngt og hátt upp. Það er ótrúlega gaman að skoða þessa bæi og sjá þessar skemmtilegu byggingar og stræti. Bærinn Positano er svakalega fallegur og þangað fórum við tvisvar, í fyrra skiptið skoðuðum við bæinn og fengum okkur að borða á fínum stað, Chez Black (fæ enn vatn í munninn þegar ég hugsa um Tira Misu-ið þar). Í seinna skiptið sem við fórum þangað vorum við að fara í bátsferð til eyjunnar Capri. Sú ferð var æðisleg, fórum á flottum hraðbát með ítalan Matteo við stýrið. Hann fór með okkur hringinn í kringum eyjuna og skildi okkur eftir þar í 4 tíma. Capri er án efa yndislegur staður en við náðum svo sem ekki að gera mikið á 4 tímum, og eyjan geldur svoldið fyrir stanslausan ferðamannastraum. Þar máttum við m.a. borga 5 evrur fyrir eina kókflösku (borguðum annars staðar sama verð fyrir 2 dósir og 2 hálfs-lítra flöskur)...en maður er nú ekkert að ergja sig á svona smámunum ;)


Sorrento er alveg ótrúlega heillandi bær og ég væri alveg til í að fara þangað aftur. Hann er hvorki of stór né of lítill og iðaði af lífi. Í miðbænum eru fullt af þröngum og sjarmerandi strætum og mjög gaman að labba þar um og kíkja í túristabúðirnar (sem voru nú ansi margar). Við skoðuðum líka bæinn Amalfi og þar leigðum við okkur lítinn mótorbát. Mjög gaman að bruna meðfram ströndinni og sjá bæinn frá því sjónarhorni. Þetta var síðasti dagurinn okkar og við enduðum ferðina á að fá okkur gómsætar pizzur á fínum stað, frábært að sitja úti í hlýjunni og skoða mannlífið. Veitingastaðurinn er staðsettur beint undir dómkirkjunni í Amalfi og það ljær staðnum svoldið skemmtilegan blæ.


Það kom mér á óvart hve barngóðir Ítalir eru (ekki að ég hafi endilega haldið að þeir væru það ekki). En þeir voru svo vinsamlegir og sýndu flestir Elvari mikla athygli, nær undantekningalaust var honum klappað á kollinn á veitingastöðum og kjáð framan í hann. Á Chez Black í Positano valdi eigandinn fyrir okkur borð nálægt fiskabúrinu svo Elvar gæti fylgst með krabbanum...og það hitti sko alveg í mark hjá mínum manni. Þannig að þeir fá toppeinkunn frá mér og má segja að þeir séu sko góðir heim að sækja ;)


Læt hér fylgja með nokkrar myndir úr ferðinni, sem ná samt engan veginn að ná stemmningunni á þessum frábæra stað....mæli bara með að þið skellið ykkur þangað og upplifið af eigin raun!